تاثیر درمان شناختی رفتاری بر افزایش مؤلفه‌های سازگاری زناشویی در مبتلایان به واژینیسموس

این پژوهش به منظور بررسی تاثیر درمان شناختی رفتاری بر افزایش مؤلفه‌های سازگاری زناشویی در بیماران مبتلا به واژینیسموس انجام شد. جامعه آماری شامل کلیه زنان مبتلا به واژِنیسموس20 تا 35 ساله بود که به مراکز درمانی فرهنگیان شهید ابوذری و ولیعصر شهر ری مراجعه کردند. با توجه به شرایط ورود و با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس 30 نفر از زنان مبتلا به واژینیسموس به عنوان نمونه مورد پژوهش انتخاب شدند و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل گمارده شدند. طرح پژوهش طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. به منظور جمع‌آوری داده‌ها از مقیاس سازگاری زناشویی (MAS) استفاده شد. به گروه آزمایش روش درمانی شناختی رفتاری واژینیسموس، در طول 12 جلسه هر هفته یک ساعت آموزش داده شد. نتایج نشان داد که آموزش درمان شناختی رفتاری در افزایش همه مؤلفه‌های سازگاری زناشویی: رضایت دونفری، همبستگی دونفری، توافق دونفری و ابراز محبت اثر معنی‌دار (05/0(P< دارد. با توجه به مزایای مداخله درمان شناختی رفتاری پیشنهاد می‌شود که این روش در مراکز تخصصی روانشناسی به طور فراگیر مورد استفاده قرار گیرد و همچنین پیشنهاد می‌شود که مراکز مشاوره پیش از ازدواج  با توجه به بسته آموزشی درمان شناختی رفتاری واژینیسموس، زوجین جوان را تحت آموزش قرار داده و با ارتقاء آگاهی و اطلاعات زوجین، از بروز اختلالات جنسی و پیامد‌های نامطلوب آن پیشگیری شود.